Share
Ο «αρχιτέκτονας» του Σύλλα Αιδηψού, που κατέκτησε αήττητος το πρωτάθλημα της Α’ ΕΣΚΑΣΕ, μίλησε αποκλειστικά στο StereaSports.gr και τον Χρήστο Τζώλο, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Πρόκειται για έναν πολύπειρο τεχνικό που ανέλαβε τον Σύλλα Αιδηψού το περασμένο καλοκαίρι και τον οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της Α’ ΕΣΚΑΣΕ και συνάμα στην άνοδο στη National League 2. Παράλληλα, με τον Σύλλα κατέκτησε και το Κύπελλο της ΕΣΚΑΣΕ, επικρατώντας με 77-71 του Λοκρού.
Αναλυτικά η συνέντευξη με τον Λουκά Ζαρονικόλα:
-Coach, έχετε μία μακρά διαδρομή στο ελληνικό μπάσκετ. Ποια στάδια θεωρείτε πιο καθοριστικά στην εξέλιξή σας ως προπονητής;
«Τη χρονιά 93-94 ανέλαβα το παιδικό του Α.Σ Φθιώτις, όπου υπήρχε μία υπέροχη φουρνιά παιδιών. Με πολλή δουλειά πήραμε την 4η θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Επίσης καθοριστικό ήταν η θητεία μου ως συνεργάτης αρκετών προπονητών, όπου από τον καθένα έπαιρνα στοιχεία που με βοήθησαν να εξελίξω τη δική μου φιλοσοφία για το παιχνίδι. Είμαι ευγνώμων σε όλους αυτούς τους ανθρώπους».
-Υπήρξε κάποιος άνθρωπος ή περίοδος που επηρέασε ιδιαίτερα τη φιλοσοφία σας;
«Φυσικά. Πάντα επηρεαζόμαστε από την εξέλιξη του αθλήματος και από εκείνους που πρωτοπορούν στην εποχή τους. Μπορώ να πω πως παρακολουθώντας και ζώντας εκ των έσω το άθλημα παίρνω στοιχεία από οποιονδήποτε προπονητή. Άλλωστε, η πληροφορία πια είναι εύκολη υπόθεση».
-Από την εμπειρία σας σε εθνικές κατηγορίες έως τα τοπικά πρωταθλήματα, τι διαφορές βλέπετε στο επίπεδο, αλλά και στη νοοτροπία των παικτών;
«Είναι μεγάλες οι διαφορές. Σε εθνικές κατηγορίες και σε ομάδες επιπέδου με στόχους, οι παίκτες είναι επαγγελματίες με ό,τι αυτό συνεπάγεται (διατροφή, τρόπος ζωής, ενδυνάμωση κ.ο.κ), ενώ στα τοπικά πρωταθλήματα μόνο όσοι έχουν όνειρο και προσωπικό στόχο να εξελιχθούν βρίσκονται σε οργανωμένους συλλόγους και μέσω της προπονητικής διαδικασίας μαθαίνουν να εξελίσσονται. Στα τοπικά, οι περισσότεροι παίκτες επικεντρώνονται στην ευχαρίστηση μέσα από το παιχνίδι, ενώ στις εθνικές κατηγορίες υπάρχει το “πρέπει” για το αποτέλεσμα και το στόχο που αυτό από μόνο του απαιτεί άλλες διαδικασίες που δεν είναι εύκολες».
-Coach, ολοκληρώσατε μία σεζόν αήττητοι στην Α’ ΕΣΚΑΣΕ. Πόσο δύσκολη ήταν αυτό στην πράξη;
«Μπορεί να φάνηκε εύκολο, αλλά πίστεψέ με δεν ήταν. Αφιερώθηκαν ατελείωτες εργατοώρες σε καθημερινή προπόνηση, ενδυνάμωση, βίντεο ανάλυση, που όμως όλα αυτά χωρίς την πραγματική προσπάθεια των παικτών και κυρίως την αποδοχή τους στο να θυσιάσουν το “εγώ” τους για το “εμείς”, δεν θα είχαν αποτέλεσμα. Οι κύριοι παράγοντες της επιτυχίας ήταν η οργάνωση του συλλόγου από τη διοίκηση και ο καθημερινός μόχθος των παικτών που πραγματικά ήταν αξιοθαύμαστος».
-Πώς αντέδρασε η τοπική κοινωνία στην επιτυχία αυτή; Ένιωσες ότι το μπάσκετ στην Αιδηψό ξαναβρήκε θέση στην καρδιά του κόσμου;
«Ο κόσμος σιγά-σιγά συνειδητοποιεί την τεράστια προσπάθεια που γίνεται στην ομάδα από τη διοίκηση, το προπονητικό τιμ και τους παίκτες και ανταποκρίνεται θετικά με την παρουσία του στους αγώνες που ήταν σε κάθε παιχνίδι αυξανόμενη. Το στοίχημα για εμάς είναι να παρουσιάζουμε στον θεατή ένα μπάσκετ ελκυστικό, που να βασίζεται στην ταχύτητα και στην ένταση, που αποτελούν στοιχεία του σύγχρονου παιχνιδιού παράλληλα με την επίτευξη των στόχων της ομάδας».
-Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πείτε «ναι» στον Σύλλα Αιδηψού;
«Στην πρώτη συνάντηση που είχα με τους αδερφούς Ρουμελιώτη (Γιώργο, Θοδωρή και Τάσο), εντυπωσιάστηκα από το όραμα που έχουν για την ομάδα, για την αγάπη τους στο άθλημα που το έχουν υπηρετήσει από όλες τις θέσεις και από τη διάθεση για προσφορά στον τόπο τους. Ήταν ένα πρότζεκτ με προοπτική συνεχούς ανάπτυξης και λειτουργίας, που δύσκολα συναντάς σε επαρχιακή ομάδα».
-Αν δεν κάνω λάθος, έχετε αναφέρει πως η ομάδα λειτουργεί με καθημερινές προπονήσεις. Πώς ανταποκρίνονται οι παίκτες σ’ αυτό το μοντέλο που αντικατοπτρίζεται στις εθνικές κατηγορίες;
«Οι παίκτες που είναι στον Σύλλα Αιδηψού, έχουν έρθει με κριτήριο την προσωπική τους φιλοδοξία στο άθλημα και έχουν την ίδια φιλοσοφία με τους ανθρώπους της ομάδας, που είναι η συνεχής βελτίωση μέσω της καθημερινής προπονητικής διαδικασίας».
-Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Έσπερο Λαμίας και τον coach Σοφογιάννη;
«Προέκυψε την περίοδο μετά το δεύτερο lockdown, όταν δεν είχαν ομάδα λόγω covid. Στην αρχή έκανα το scouting report και τη δεύτερη χρονιά είχα και τα αμυντικά καθήκοντα. Τον ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία και τον χώρο που μου έδωσε, ιδίως γιατί ήταν σε μία περίοδο άσχημη για μένα. Τού είμαι ευγνώμων».
-Πως θα περιγράφατε τη συνολική εμπειρία σας στην Elite League; Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις;
«Είναι μία δύσκολη κατηγορίες με αυξημένες απαιτήσεις σε όλα τα επίπεδα. Με την παρουσία των ξένων έχει ανέβει το επίπεδο αθλητικότητας και σχεδόν όλοι οι αγώνες είναι συναρπαστικοί. Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για μένα ήταν πάντα το αν θα μπορούσαμε να σταματήσουμε να επιλέγαμε για άμυνα τα ατού των αντιπάλων».
-Αν προέκυπτε ξανά ευκαιρία για ανάλογο επίπεδο, θα την επιδιώκατε; Ή θεωρείτε πως η ουσία βρίσκεται πιο κοντά στις μικρότερες ομάδες και στην ανάπτυξη;
«Αυτή τη στιγμή, όλη μου η ενέργεια αφιερώνεται στην υλοποίηση των στόχων του Σύλλα Αιδηψού. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι επιφυλάσσει το μέλλον. Οποιαδήποτε μορφή ενασχόληση με το άθλημα, είτε σε υψηλό επίπεδο, είτε σε επίπεδο ακαδημιών, είναι σεβαστή και σημαντική και εξαρτάται από τους προσωπικούς στόχους που έχει ο καθένας».
-Πού πιστεύετε πως βρίσκεται σήμερα το μπάσκετ στη Στερεά Ελλάδα;
«Το μπάσκετ στη Στερεά Ελλάδα εκπροσωπείται από ομάδες και στην Elite League και στις άλλες δύο εθνικές κατηγορίες. Υπάρχουν ταλέντα που πρέπει όμως να μπουν σε καθημερινή προπονητική διαδικασία, πράγμα δύσκολο λόγω των σχολικών υποχρεώσεων. Εδώ υπερισχύουν τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου μαζεύουν τα ταλέντα και μέσω ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων εξασφαλίζουν την ακαδημαϊκή πρόοδο των παιδιών και ταυτόχρονα την αγωνιστική τους ανάπτυξη. Προσωπικά πιστεύω πως είναι ήρωες οι προπονητές που ασχολούνται στην περιφέρεια με τα παιδιά γιατί λόγω συνθήκων καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλά εμπόδια στο έργο τους».
-Πόσο δύσκολο είναι πλέον να αναδειχθούν νέοι προπονητές ή νέοι παίκτες σε μικρότερες πόλεις;
«Δεν είναι καθόλου δύσκολο, αρκεί να το αγαπούν και να το θέλουν πολύ. Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας σε οτιδήποτε θέλουμε να αποκτήσουμε γνώση. Το μοναδικό κριτήριο είναι το εσωτερικό κίνητρο που έχει ο καθένας και πόσα πράγματα μπορεί να θυσιάσει γι’ αυτό που αγαπάει. Πιστεύω πως δεν είναι τίποτα δύσκολο για κάποιον που θέλει να προχωρήσει. Οι νέοι παίκτες πρέπει να λιώσουν μπάλες, να αφιερώσουν χρόνο, να θυσιάσουν πράγματα που κάνει ο απλός κόσμος για να πετύχουν. Το παιδικό του ΑΣ Φθιώτις που βγήκε 4ο στο Πανελλήνιο, έκανε κάθε βράδυ 10-12 προπόνηση και 2 φορές την εβδομάδα ενδυνάμωση. Τίποτα δεν επιτυγχάνεται χωρίς κόπο».
-Πώς βλέπετε την είσοδο της τεχνολογίας στο άθλημα (video analysis, στατιστική, wearables);
«Η τεχνολογία βοηθάει την δουλειά μας σε όλα τα στοιχεία του παιχνιδιού που είναι μετρήσιμα. Όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο, τόσο περισσότερο υπάρχει εξειδίκευση στην παροχή πληροφόρησης. Η λεπτομέρεια πολλές φορές κάνει τη διαφορά».
-Πώς προέκυψε η μεταγραφή του Νώντα Παπαντωνίου και τί φέρνει στον Σύλλα με την εμπειρία του;
«Η μεταγραφή του Νώντα προέκυψε λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων του ίδιου στην Ιστιαία. Είναι τεράστιο κεφάλαιο για την κατηγορία, αποτελεί κόσμημα η παρουσία του. Μην ξεχνάμε πως έρχεται από μία άνοδο στην Basket League. Θα δώσει ποιότητα στην ομάδα και είναι ηγετική φυσιογνωμία. Είναι ένας πολύ έμπειρος παίκτης με μεγάλο κίνητρο για διάκριση, στοιχεία που συμβαδίζουν με τη νοοτροπία της ομάδας».
-Τι επιφυλάσσει η επόμενη μέρα για τον coach Ζαρονικόλα;
«Δεν γνωρίζω. Ζούμε με το παρόν και μόνο. Θα είμαι ευγνώμων να έχουμε υγεία, να περιστοιχιζόμαστε από αγαπημένα πρόσωπα και να είμαστε γεμάτοι με ό,τι ασχολούμαστε. Αν όλα πάνε καλά, το σίγουρο είναι πως το μπάσκετ θα είναι στο επίκεντρο της ενασχόλησής μου».
Ακολουθήστε το stereasports.gr στο Google News για να έχετε έγκαιρη & έγκυρη τεχνική ενημέρωση
