Share

Η Μαρία Θεοδώρου μίλησε αποκλειστικά στο StereaSports.gr σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την επέκταση της συνεργασίας της με τον Πορφύρα εν όψει της νέας αγωνιστικής περιόδου.

Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν αυτό που κάνουν και υπάρχουν κι εκείνοι που είναι φτιαγμένοι για αυτό. Η Μαρία Θεοδώρου ανήκει στην δεύτερη κατηγορία. Με ιστορία που έχει γράψει κεφάλαια σε αρκετές ομάδες, και με ένα κορμί που κουβαλά τόσο εμπειρίες όσο και τραυματισμούς, συνεχίζει να παίζει σαν να είναι πάντα η πρώτη της φορά. Γιατί απλά, το μπάσκετ είναι το σπίτι της. Μιλήσαμε μαζί της για την ανανέωσή της με τον Πορφύρα, για τους προσωπικούς της στόχους, τις δυσκολίες και τις στιγμές που τη σημάδεψαν. Με ειλικρίνεια, χιούμορ και αυθεντικότητα, μας άνοιξε την καρδιά της και μας θύμισε γιατί το μπάσκετ γυναικών αξίζει περισσότερο… φως.

Αναλυτικά η συνέντευξη με την αθλήτρια Μαρία Θεοδώρου:

-Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε η ανανέωσή σου με τον Πορφύρα. Τι σημαίνει για σένα να συνεχίσεις στην ομάδα;

«Για μένα το να συνεχίσω σ’ αυτή την ομάδα είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή απόφαση. Δεν ήθελα να φύγω, αυτή ήταν η καλύτερη χρονιά της μέχρι τώρα πορείας μου. Είναι η ομάδα που με πίστεψε, που με ανέδειξε, που μου έδωσε την ελευθερία να παίξω το μπάσκετ μου και τον χώρο να εξελιχθώ. Αλλά πάνω απ’ όλα, δεν είναι απλά μια ομάδα, είναι οικογένεια. Και όταν νιώθεις πως ανήκεις κάπου, θέλεις να μείνεις, να παλέψεις, να χτίσεις κάτι ακόμα καλύτερο. Αυτό θέλω: να συνεχίσουμε μαζί, να πάμε πιο ψηλά και να ζήσουμε ακόμα πιο δυνατές στιγμές».

-Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι για τη νέα σεζόν;

«Προσωπικά, θέλω να ανεβάσω το επίπεδό μου. Να δώσω ακόμα περισσότερα στην ομάδα και να είμαι κομμάτι μιας επιτυχημένης πορείας. Θέλω να είμαι ηγέτης στο παρκέ, να διορθώσω αδυναμίες, να μάθω να ελέγχω τον εαυτό μου καλύτερα και να είμαι πιο χρήσιμη και στις δύο άκρες του γηπέδου.Α, και να μη λαγκαρω τόσο στα time-out (σ.σ γέλια)».

-Ξεκίνησες από την ΑΓΕΧ και αγωνίστηκες σε Ωρωπό, Ηλιούπολη, Άμιλλα και Προφήτη Ηλία. Ποια στιγμή θεωρείς ότι σε καθόρισε περισσότερο;

«12 Μαρτίου 2023. Έκοψα τον αχίλλειό μου σε ένα παιχνίδι με τη φανέλα του Προφήτη. Από εκείνη τη στιγμή όμως άλλαξε όλο το μέσα μου. Νευρίασα και πείσμωσα. Είμαι πολύ εγωίστρια για να αφήσω κάτι να με σταματήσει. Είπα: “θα επιστρέψω καλύτερη, πιο γρήγορη, πιο αλτική” και μόλις σταμάτησα να κλαίω, ήμουν σε mood πείνας. Και αυτό έμεινε μαζί μου μέχρι σήμερα».

-Πώς συνδυάζεις το μπάσκετ με τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις; Με τι ασχολείσαι επαγγελματικά;

«Ασχολούμαι με τη γυμναστική και τον αθλητισμό (σοκ; χαχα) και επίσης με την ακίνητη περιουσία. Εγώ φτιάχνω το πρόγραμμά μου, οπότε δίνω προτεραιότητα στην ομάδα μου και το σώμα μου και κανονίζω τα υπόλοιπα μετά».

– Έχεις κάποια αγαπημένη ρουτίνα ή συνήθεια προπόνησης που σε βοηθά να είσαι έτοιμη για τους αγώνες;

«Φαγητό! (σ.σ γέλια). Σάββατο βράδυ τρώω πολύ και πάντα γλυκό. Φέτος το καθιερωμένο γλυκό ήταν το προφιτερόλ. Με το νέο έτος θα δούμε… Ό,τι δοκιμάσω και με τρελάνει! Και το αγαπημένο μου είναι το πρωινό της ημέρας του αγώνα! Πάντα το ίδιο: Μετά τον καφέ, φτιάχνω τρεις φέτες ψωμί με αρκετό ταχίνι ή φυστικοβούτυρο, μπανάνα, μέλι, κανέλα και πίνω γάλα. Οι αθλητικοί διατροφολόγοι θα εγκρίνουν, ελπίζω!»

Οι προηγούμενες συνεντεύξεις στο StereaSports.gr!

-Τι είναι αυτό που σε κρατάει “πεινασμένη” για μπάσκετ;

«Πολλά. Από τα πιο συναισθηματικά, όπως οι φιλίες και οι εμπειρίες που δημιουργούνται, μέχρι τον ανταγωνισμό, τον πόνο της προπόνησης ή του αγώνα και της επόμενης μέρας, την ανυπομονησία, το “άγχος”, την πίεση. Μου αρέσει να νιώθω να βράζει το αίμα μου. Να ακούω τον κόσμο να φωνάζει είτε είναι ο δικός μας και πανηγυρίζει, είτε των άλλων και μου δίνει τη συγκέντρωση και το καύσιμο να γυρνάμε παιχνίδια».

-Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που σου έχει δώσει το μπάσκετ μέχρι σήμερα;

«Να είσαι καλός εγωιστής. Να μη δέχεσαι να σε σταματήσει ένας τραυματισμός. Να μη δέχεσαι να χάσεις, ακόμα κι όταν όλα φαίνονται να έχουν τελειώσει – κερδίσαμε παιχνίδια έτσι φέτος. Να μη δέχεσαι κάποια να τρέχει πιο πολύ από εσένα. Να μη δέχεσαι να μην είσαι χρήσιμη. Να μη δέχεσαι να είσαι αδύναμος. Να είσαι εγωιστής και σκύλος».

-Πώς βλέπεις να εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια το μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα; Έχουν αλλάξει πράγματα προς το καλύτερο;

«Θα πω απλά ότι θα μπορούσε να ήταν καλύτερα. Είναι τεράστιο θέμα και μια παράγραφος δεν φτάνει για να πω αυτά που θα συζητούσα ώρες».

-Ποια είναι για σένα η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει μια αθλήτρια μπάσκετ σήμερα στην Ελλάδα;

«Η μεγαλύτερη είναι το work–life–sports balance. Μια γυναίκα, ακόμα και στην Α1, πρέπει να δουλεύει, ενώ παράλληλα προσπαθεί να είναι στην καλύτερη φόρμα για το άθλημά της. Και ό,τι μείνει μετά… για κοινωνική ζωή. Είναι άλλη καταπόνηση να πας προπόνηση μετά από 8ωρο δουλειάς και τελείως διαφορετική όταν έχεις ξεκουραστεί πλήρως, έχεις φουλ ύπνο, σωστό φαγητό, έναν καφέ με την ησυχία σου… άλλη διάθεση».

-Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στα νεαρά κορίτσια που σκέφτονται να ασχοληθούν αλλά διστάζουν;

«Τα καλύτερα πράγματα στη ζωή έρχονται μόλις περάσουμε εκείνη τη γραμμή του φόβου και του δισταγμού. Οι εμπειρίες που θα ζήσουν, οι φιλίες που θα δημιουργήσουν, ο χαρακτήρας και το mindset που θα χτίσουν, το σώμα, η δύναμη, η αυτοπεποίθηση… Το μπάσκετ θα τους δώσει τρομερό προβάδισμα στη μετέπειτα κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή και σίγουρα ανεβασμένη ψυχολογία. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να το κάνει αυτό, πέρα από το “σχολείο” του αθλητισμού».

Διαβάστε επίσης…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ