Share
Ο Σωτήρης Γερμανός, μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στον χώρο του μπάσκετ στη Στερεά Ελλάδα, μίλησε αποκλειστικά στο Sterea Sports.gr και τον Χρήστο Τζώλο σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης γύρω από την «πορτοκαλί θεά».
Ο Σωτήρης Γερμανός ανοίγει την… καρδιά του στο Sterea Sports.gr, μιλώντας για τη μακρά του πορεία στο ελληνικό μπάσκετ, για τον ρόλο του προπονητή, αλλά και για το επίπεδο του αθλήματος στη Στερεά Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο πόσο έχει αλλάξει το μπάσκετ με το πέρασμα των χρόνων, ενώ στάθηκε και στην ενίσχυση του αθλήματος στις τοπικές κοινωνίες και γενικότερα στη Στερεά Ελλάδα.
Αναλυτικά όλη η συνέντευξη:
-Έχετε μία μακρά πορεία στο ελληνικό μπάσκετ με περισσότερα από 40 χρόνια στον χώρο. Ποια ήταν τα πρώτα σας βήματα στην προπονητική και τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με το μπάσκετ;
«Έτυχε στην γειτονιά μου να βρίσκεται το μοναδικό ανοικτό γήπεδο μπάσκετ της Θήβας τότε κι αυτό ήταν το ερέθισμα για να αγαπήσω το μπάσκετ στην ζωή μου. Η πρώτη προπονητική μου ενασχόληση ήταν η δημιουργία Ακαδημίας αγοριών το 1980 στον Κάδμο Θήβας, όπου αγωνιζόμουν σαν παίκτης. Το 1981 παρακολούθησα την πρώτη σχολή προπονητών μπάσκετ στον Άγιο Κοσμά, από όπου αποφοίτησα με δίπλωμα Α κατηγορίας».
-Τι σας κράτησε 40 χρόνια στον χώρο; Τι σας ενεργοποιεί τη «σπίθα» στα μάτια σας κάθε φορά που μπαίνετε στο γήπεδο;
«Αγάπησα το μπάσκετ σαν δεύτερη οικογένειά μου και προσπάθησα να κάνω οικογένεια μου κάθε μία από τις ομάδες που συνεργάστηκα αυτά τα 44 χρόνια με εφαλτήριο την δίψα στα μάτια των παιδιών για μάθηση και διάκριση κάθε φορά».
-Ποια θεωρείτε τη σημαντικότερη επιτυχία στην καριέρα σας και γιατί;
«Την συμμετοχή της ομάδας γυναικών του Άρη Θήβας, μιας άγνωστης μικρής επαρχιακής πόλης, για 3 χρόνια στην Α1 Εθνική κατηγορία και 9 χρόνια στην Α2 κατηγορία. Είμαι το ίδιο υπερήφανος όμως και για τις Πανελλήνιες θέσεις που κατέλαβαν ομάδες των τμημάτων υποδομών που δούλεψα όπως: 2 φορές 5η Πανελλήνια θέση με τους εφήβους του ΑΚΟ Λιβαδειάς. 2 φορές 5η Πανελλήνια θέση με τις Νεάνιδες του Άρη Θήβας και 1 φορά 3η Πανελλήνια θέση με τις Κορασίδες του Άρη Θήβας».
-Ποιες ήταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε και πώς τις ξεπεράσατε;
«Η μεγαλύτερη από τις προκλήσεις που συνάντησα στην πορεία μου ήταν η ανάγκη στις περισσότερες ομάδες, ελλείψει ικανών παραγόντων, να γίνω και έφορος και ταμίας και πρόεδρος, ώστε να καταφέρω να καλύψω τις λειτουργικές υποχρεώσεις κάθε φορά».
-Υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκατε να αποχωρήσετε από την προπονητική;
«Αρκετές φορές αναγκάστηκα να έλθω σε αντίθεση με τα “θέλω” των διοικούντων, χωρίς όμως ποτέ να συμβιβαστώ με τα δικά μου “πιστεύω” να με οδηγούν πάντα σε αποχώρηση και διακοπή συνεργασίας σε κάθε τέτοια περίπτωση».
-Τι σημαίνει για εσάς «καλός προπονητής»;
«Καλός προπονητής είναι για εμένα αυτός που θα έχει σαν παιδιά του τους αθλητές-τριες του, έτσι ώστε να τον τιμούν και να τον αγκαλιάζουν στον δρόμο 10, 20 και 30 χρόνια αργότερα. Πρέπει ο σωστός προπονητής να διαβλέπει τις αγωνιστικές ανάγκες της ομάδας και να μοιράσει τους ρόλους στον κάθε παίκτη ανάλογα με τις δυνατότητες του, ώστε να παίρνει το καλύτερο δυνατό από τον κάθε παίκτη για το καλύτερο της ομάδας».
-Ποια ήταν η πιο δύσκολη απόφαση που έχετε κληθεί να πάρετε ως προπονητής;
«Για εμένα ήταν η επιλογή αποχώρησης κάθε φορά που θα ερχόμουν σε αντίθεση με την εκάστοτε διοίκηση για θέματα που αφορούσαν την προπονητική δεοντολογία μου».
-Πώς έχει αλλάξει η προσέγγιση του αθλήματος από τότε που ξεκινήσατε μέχρι σήμερα;
«Σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά από το 1980, που εγώ ξεκίνησα προπονητικά. Έχουν κατασκευασθεί πολλά κλειστά γυμναστήρια, οι ομάδες έχουν γίνει πολύ πιο αθλητικές και έχουν πλέον αυξηθεί και ποσοτικά και ποιοτικά οι ενασχολούμενοι προπονητές. Δυστυχώς στην εποχή μας τα παιδιά έχουν πολύ περισσότερες επιλογές απασχόλησης, γεγονός αρνητικό για την προσέλκυση τους στο μπάσκετ».
-Πώς βλέπετε τη σημασία του αθλητισμού στις μικρότερες πόλεις και κοινότητες;
«Ο αθλητισμός γενικότερα δίνει στα παιδιά των μικρών επαρχιακών πόλεων μια πολύ καλή διέξοδο ενασχόλησης, καθώς οι επιλογές είναι πολύ λιγότερες από ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα».
-Τι λείπει από το ελληνικό μπάσκετ σήμερα, σε επίπεδο βάσης;
«Πιστεύω ότι το ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια αρχίζει πλέον να μπαίνει σε σωστές βάσεις με την απόφαση της Ομοσπονδίας να διοργανώνει τουρνουά για αγόρια και κορίτσια στα τμήματα υποδομών και για μικρότερες ηλικίες (Γαλανόλευκα Αστέρια)».
-Ποια είναι η άποψή σας για την εξέλιξη του μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα;
«Το μπάσκετ γυναικών είναι σαφέστατα λιγότερο εξελιγμένο στην χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια γίνονται σοβαρές προσπάθειες ανάπτυξης του με την διοργάνωση πρωταθλημάτων σε μικρές ηλικίες κοριτσιών και δειλά δειλά κάνει και τα πρώτα βήματα προβολής του μέσω της τηλεόρασης».
-Πώς μπορεί να ενισχυθεί η ανάπτυξη του μπάσκετ στις τοπικές κοινωνίες και γενικότερα στη Στερεά Ελλάδα;
«Πρέπει οι ομάδες και οι παράγοντες τους, που διατηρούν τμήματα υποδομών, να πάψουν να βλέπουν την ύπαρξη τους σαν πηγή εσόδων από τις συνδρομές των παιδιών για την λειτουργία των ανδρικών τους τμημάτων. Μοναδικός σκοπός της ύπαρξης των τμημάτων υποδομών πρέπει να είναι η προσέλκυση παιδιών που θα αγαπήσουν το μπάσκετ και θα παραμείνουν θιασώτες του είτε σαν ταλέντα που θα προχωρήσουν σε ανώτερα αγωνιστικά δεδομένα είτε σαν παράγοντες είτε ακόμη σαν διαιτητές ώστε να παραμείνουν διαχρονικά στον χώρο από κάθε πόστο».
-Σε τι επίπεδο θεωρείτε πως βρίσκεται σήμερα το μπάσκετ στη Στερεά Ελλάδα;
«Πρέπει ο ρόλος της κάθε Ένωσης να πάψει να είναι καθαρά και μόνο διεκπαιρεωτικός των εκάστοτε πρωταθλημάτων της. Πρέπει να βρεθούν ιδέες για άνοιγμα του αθλήματος στον κοινωνικό ιστό της περιφέρειας της με καινοτόμες εκδηλώσεις, που θα αναδείξουν το κοινωνικό πρόσωπο του χώρου του μπάσκετ και θα προσελκύσουν περισσότερους ενδιαφερόμενους αθλητές, παράγοντες, επενδυτές από όλες τις κοινωνικές κατηγορίες».
Διαβάστε επίσης…
Ακολουθήστε το stereasports.gr στο Google News για να έχετε έγκαιρη & έγκυρη τεχνική ενημέρωση
FOLLOW US
